کاروانسرای خواجه نظر یا عباسی یکی از 999 کاروانسرای بنا شده در زمان شاه عباس صفوی (هفتمین پادشاه صفوی که از ۱۰۲۱ تا ۱۰۴۵ شمسی حکومت کرد) است و توسط یک تاجر به نام خواجه نظر برای استراحت و آسایش مسافران ساخته شده است. خواجه نظر به افتخار وطن اصلی خود جلفا، دو کاروانسرای بزرگ در دو طرف رودخانه ارس بنا نمود. این بنا در سال 1381 به شماره ۷۷۴۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است و مانند اکثر کاروانسراهای شاه عباسی، این بنا هم یک حیاط مرکزی دارد که سه ایوان در سه وجه آن وجود دارد. تمامی سنگ‌های به کار برده شده در ساخت این کاروانسرا ماسه سنگ‌هایی است که از مناطق اطراف فراهم شده است. این سنگ‌ها دارای فسیل‌های فراوان از جمله تریس فسیل (اثر فسیلی) های متنوع هستند و محیط این کاروانسرا را به نمایشگاهی از فسیل‌ها تبدیل کرده است.

فسیل‌ها آثار بهجای مانده از جاندارانی هستند که زمانی روی کره زمین میزیستهاند. فسیل‌ها اغلب در سنگ‌های رسوبی یافت میشوند. آثار حیات، استراحت، تغذیه از رسوبات، آشیان یا مسکن گزیدن در درون رسوبات و خزیدن جانوران گوناگونی چون بندپایان، سخت‌پوستان و کرم‌ها نیز در کف دریا وجود داشته‌است. با ته‌نشین شدن رسوبات این اثرها و بقایای جانوران دفن شده و به تدریج به فسیل تبدیل شده‌اند. اثرهایی که در سطح رسوب آن زمان به صورت فرورفته بودند (مانند اثر خزیدن یک کرم) توسط رسوب بعدی پر شده و قالب طبیعی از آن ایجاد شده است بنابراین در سطح رسوب به صورت برجسته دیده خواهند شد و آثار فسیلی نامیده می‌شوند.