یکی از ژئوسایت‌های مطرح ژئوپارک ارس ‌منطقه حفاظت شده ‌دره‌دیز است. گردشگرانی که از جنوب و از جاده تبریز، با خودرو و یا قطار، قدم به این ژئوپارک می‌گذارند، در ابتدای ورود، صخره‌های ستبر و سر به فلک کشیده این ژئوسایت در برابر آنها خودنمایی خواهد کرد.

چشم‌اندازهای کوهستانی طبقات آهکی و دولومیتی مقاوم و ستیغ‌ساز دوره‌های دونین، پرمین و تریاس و همچنین گدازه‌های آندزیتی مربوط به دونین در این ناحیه بیشترین ‌برون‌زد را دارد. این واحدهای سنگی، به‌دلیل فشاری که بر اثر برخورد قاره‌ها متحمل شده - فشار سهمگینی که در طول زمان زمین‌شناسی و از اواخر تریاس بر اثر کوهزایی آلپاین آغاز شده و تا به امروز ادامه دارد - به‌شدت دچار چین‌‌خوردگی و راندگی شده و‌ قطعات آن بر فراز یکدیگر تا فواصل زیادی جابه‌جا شده است.

اغلب دره‌های این ژئوسایت از زیبایی‌های ‌خیره‌کننده‌ای برخوردار است و کسانی که از آن دیدار می‌کنند با چشم‌اندازهای متنوعی از گسل‌های رانده و امتدادلغز، درزه‌های سیستماتیک، چین‌خوردگی‌های مرتبط با گسل و ریزچین‌ها روبرو خواهند شد. رخنمون وسیع سازندهای آهکی – دولومیتی ستبرلایه و خوب لایه‌بندی شده در آشکارسازی و وضوح بالای عناصر ساختمانی این ناحیه نقش مهمی ایفا نموده است. گسترش لایه‌های مملو از فسیل صدف براکیوپودا و دوکفه‌ای، مرجان، خارپوستان و آمونیت‌ها نیز از دیگر جذابیت‌های این ناحیه است.

ژئوسایت ‌دره‌دیز جدا از اختصاصات بارز آن از لحاظ زمین‌شناسی ساختمانی از لحاظ پوشش گیاهی و جانوری نیز غنای بالایی دارد و به همین دلیل این ناحیه تحت حفاظت سازمان محیط زیست قرار دارد.