تعریف ژئوتوریسم

ژئوتوریسم  سفری است طبیعت محور اما با پیروی از اصول و ضوابطی خاص. در حقیقت می توان ژئوتوریسم را سفری مسئولانه معرفی کرد که در آن به شاخص های زمین شناختی یک منطقه پرداخته می شود و علاوه بر بازدید از آن، بر حفاظت از میراث زمین شناختی، فرهنگ مردم بومی ساکن در آن، ویژگی های زیبایی شناسی و رفاه جوامع محلی تاکید بسیار می شود.

ژئوتوریسم بستری برای توسعه پایدار

توسعه پایدار بر سه اصل پایداری زیست محیطی، پایداری اجتماعی–فرهنگی و پایداری اقتصادی استوار است. پایداری زیست محیطی سازگار بودن توسعه با حفظ فرایندهای اساسی زیست محیطی و تنوع گونه‌های زیستی را تضمین می کند.  پایداری اجتماعی–فرهنگی سازگاری توسعه با فرهنگ و ارزش‌های مردمی و هویت جامعه را مورد بررسی قرار می دهد و پایداری اقتصادی توسعه کارآمد اقتصادی را مطالعه می کند تا منابع برای آیندگان نیز باقی بمانند.

گردشگری از عوامل اصلی توسعه پایدار در سطوح اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی می باشد. ژئوتوریسم به عنوان یکی از زیر مجموعه های گردشگری پایدار  محسوب می گردد و هدف آن حفظ منابع گردشگری در مقاصد است.

ژئو پارک ها

یکی از مهم ترین مقاصد ژئوتوریستی، ژئوپارک ها هستند. ژئوپارک منطقه‌ای را شامل می شود که چندین پدیده بارز زمین‌شناختی در آن قرار دارد و میراث زمین شناختی آن ناحیه، با مدیریتی دقیق و مستمر، حفظ و نگهداری می‌شود. این محدوده باید بتواند در توسعه اقتصادی جوامع محلی خود نقش مؤثری ایفا نماید. در برخی ژئوپارک ها علاوه بر پدیده‌های زمین‌شناختی تعدادی از آثار تاریخی، بوم‌شناسی، باستان‌شناسی و میراث فرهنگی نیز دیده می شود.